پارسیان

     مطمئنا اکثر شهروندان ساروی تجربه تردد ساعات اولیه صبح یا ابتدای ظهر در میدان امام را دارند ، تجربه ی تلخ ترافیک سنگین میدان امام با توجه به عرض وسیعش دیگر برای شهروندان پدیده ای عادی تلقی می شود. تردد انواع ماشین های سنگین ، کامیونها ، اتوبوسها و ... از محدوده شهری (بلوار پاسداران ، میدان امام ، بلوار دانشگاه) هم دیگر برای شهروندان طبیعی و عادی است . عرض کم بلوار دانشگاه که با وجود تردد ماشین های سنگین ، ترافیک نیمه سنگینی را تقریبا در تمام ساعات در پی دارد . حال تصور شود اگر تصادفی هر چند ساده ، خدای ناکرده اتفاق بیافتد ، چه اتفاقی پیش می آید؟!!مسئولین اگر حالشان بحال شهروندان ساروی نمی سوزد ، چرا برای مسافرانی که از ساری تردد می کنند چاره ای نمی اندیشند؟ چرا آنها هم باید مثل سارویها درد ترافیک را بچشند و وقتی به ساری ، (مرکز استان مازندران!) می رسند باید حدود یکی دو ساعت در ترافیک ساری باشند تا بالاخره از ساری خارج شوند؟چه بسا آنها وقتی بی امکاناتی دیگر شهرهای مازندران را مشاهده کردند ؛ تصور داشتند وقتی به مرکز مازندران ، یعنی شهر تاریخی ساری می روند ، حتما مانند دیگر مراکز استانها ، امکانات بیشتری خواهند دید!حتما با خودشان اینگونه تصور می کردند : "شهرهای دیگر مازندران که هیچی ندارد ، پس حداقل برویم مرکز استان ، حتما امکانات رفاهی ، فرهنگی ، تفریحی و گردشگری بیشتری دارد...حتما در مرکز استان ، چند تا سینما ، موزه ، باغ وحش ، تله کابین ، فرهنگسرا ، باغ پرندگان و... وجود دارد!!!!!!"ولی مسافران و هموطنانی که با ذوق و شوق وارد ساری می شوند ، ابتدا وارد بلوار پاسداران می شوند ، سرعت خود را کم می کنند ، ترافیک نیمه روان می شود ، پس از چند دقیقه به اولین میدان ورودی ساری نزدیک می شوند ، ترافیک سنگین تر می شود ، اگر خدای ناکرده هنگام ظهر به ساری رسیده باشند ، بدون اغراق حداقل یک ربع تا بیست دقیقه را فقط باید دور میدان بمانند ، برخی از مسافرانی که احیانا سالهای قبل از ساری عبور می کردند متوجه تغییر اساسی در میدان می شوند ، آنها متوجه می شوند سالهای قبل یه چیزهایی (شبیه اسب!) در این میدان بود که این میدان را زیبا می کرد که امسال نیست ؛ همه تلاش می کنند میدانهای ورودی شهر را زیبا کنند ، ولی ساری..... بگذریم!...یعنی احداث کمربندی از سه راه جویبار تا گارد جنگل در الویت چندم پروژه های عمرانی استان قرار دارد؟ مسئولین استانی و کشوری احیانا توقع ندارند که شهرداری ، از بودجه ای که از شهروندان ساروی اخذ کرده ، بیاید این کمربندی را که در بخشی از مسیر بین المللی شماره 22 قرار دارد را احداث کند؟ باید یادآور شد ساخت این محور جز وظایف و اختیارات شهرداری ساری نیست . اگر شهرداری ساری پل میدان ولیعصر (عج) را در کمتر از یکسال به بهره برداری رساند ، وظیفه شهرداری نبود .

پل میدان ولیعصر هم به علت قرار داشتن در مسیر شماره 22 (این جاده ترکمنستان را از طریق مشهد به بنادر دریای خزر متصل می‌کند. بیشتر بخش‌های این جاده به‌صورت بزرگراه است اما بخشی از آن هم از ساری عبور می‌کند) ، دلیلی نداشت شهرداری هزینه کند ، ولی بعلت کم لطفی های مسئولین مربوطه ، شهرداری با توجه به گسترش محدوده شهری و بخاطر جلوگیری از بوجود آمدن یک معضل ترافیکی که پیش بینی می شد ، نمی توانست منتظر اقدام مسئولین راه و ترابری و ... باشد ، پس خود باز به یاری شهروندان شتافت . پس از شروع ساخت پل ولیعصر ، حداقل دوباره انتظار می رفت مقامات استانی ، حداقل به یاری شهرداری در احداث پل بپردازند ولی متاسفانه اقدام مناسب و در خور توجه صورت نگرفت!مطمئنا نبود اولویت مناسب در اجرای پروژه های عمرانی استان و عدم برنامه ریزی مناسب موجب چنین پدیده هایی می شود . کمی جای تامل دارد که برخی مسئولین استانی در اظهارات خود دریا و جنگل را به عنوان نقاط گردشگری استان معرفی می کنند و اظهار خرسندی می کنند که مسافرین به خاطر وجود دریا و جنگل به استان سفر می کنند.دریا و جنگل که طبیعت خدادادی است ؛ ما چه کاری برای جذب گردشگر کرده ایم؟ در چند شهر استان مجتمع تفریحی و توریستی داریم؟ در چند شهر استان مرکز خرید مناسب داریم؟ در چند شهر استان کمربندی مناسب داریم؟اگر از این جنگل و دریا هم بخوبی بهره برداری کنیم ، جای بسی امیدواری است . در چند جای سواحل استان ما اسکله های تفریحی و مجتمع های توریستی مناسب داریم؟آیا واقعا مشکلات استان با طرح موضوعات غیر عالمانه ، نظیر تقسیم استان مازندران به دو استان ، تغییر مرکز استان و ... حل می شود؟مشکلات مازندران را می توان در زیرساختها جستجو کرد وقتی زیرساختهای استان در اولویت مسئولین استان قرار گرفت ، می توان توسعه استان مازندران را شاهد بود.

محمد اتقائی ۲/۵/۱۳۹۰

بازتاب در رسانه : دریانیوز - طراوت نیوز - روزنامه فجر خزر شنبه ۸ مرداد ۹۰ - باشگاه خبری شمال ایران

مدتهاست که نظرم به یک اشکال خطرناک ترافیکی افتاده است که هر روز که می گذشت امید آن را داشتم تا شاید مسئولانی که از این مسیر پرتردد عبور می کنند به این موضوع دقت کنند تا قبل از آنکه یک فاجعه از این موضوع نسبتا ساده بوجود بیاید ، آن را رفع کنند .

ولی متاسفانه امروز که چند ماه از ایجاد چنین خطایی می گذرد هنوز هیچ کاری جهت بر طرف کردن این مشکل و اشکالات نظیر آن اقدام نشده است .

موضوع خط کشی اتوبان پرتردد "ساری – قائمشهر" می باشد . این محور که یکی از مهمترین محورهای مواصلاتی کشور است بخشی از مسیر بین المللی "شماره 22" قرار دارد.

در این محور پس از اصلاحات هندسی متعدد جهت احداث دور برگردان متاسفانه در یک جا که من دقت کردم عملیات خط کشی آن رانندگان را دچار اشتباه می کند . در ورودی شهر قائمشهر در جایی که شهرداری قائمشهر اقدام به احداث دور برگردان در ورودی شهر کرده متاسفانه خط کشی قبلی را پاک نکرده و امتداد خط به داخل بلوار می رسد ! یعنی اگر راننده ای که به جاده آشنا نباشد و بخواهد متناسب با خط کشی خیابان مسیر را طی کند مستقیم به بلوار برخورد می کند .

از مسئولین محترم بار دیگر تقاضا میکنم تا قبل از اینکه یک حادثه ای اتفاق بیفتد ، اقدام به رفع این مشکل که راه حل ساده ای هم دارد ، کنند .

محمد اتقائی  ۲۶/۸/۱۳۸۹

بازتاب در رسانه : مازندنومه - دریا نیوز - روزنامه فجر خزر دوشنبه ۲۲ آذر ۸۹